عجایب این روزها

خوب این هم از مهاجرت من به بلاگ دات آر. امیدوارم که اینجا امانت دار خوبی برای نوشته هام باشه.
این روزها اخبار عجیب و غریب کم نیستند. تمایل به نوشتن درباره شون هم در من خیلی زیاده. اما چه کنم که وقت بسیار کمه. سر کارم خیلی درگیرم. جالب اینجاست که وقتی آخر روز فکر می کنم نمی فهمم که چرا اینقدر درگیر بودم! مامانم می گه تازه واقعا و حقیقتا وارد فضای کار دولتی شدی! یعنی همش دارم کار می کنم اما آخر روز که نگاه می کنم می بینم که کاری نکردم! ای بابا!
عجیبترین ماجرای این روزها فاجعه مناست! هنوز هم که هنوزه با گذشت یک هفته من نمی تونم باور کنم که همچین اتفاقی توی قرت 21 افتاده! یعنی چطوری می شه که این همه آدم در اثر ازدحام و زیر دست و پا کشته بشند! برام قابل هضم و تصور نیست! آخه این همه دوربین مدار بسته، این همه نیروی امنیتی. به نظر می رسه همه منتظر موندند تا کار از کار بگذره و اونهایی که قراره کشته بشند کشته بشند تا بعد برند سر وقت جمع کردن جنازه ها. خیلی دردناکه! روز به روز که می گذره آدم بیشتر از قبل اتفاقات عجیب و غریب توی این دنیا می بینه. و از همه اینها گذشته واکنش های عجیب و غریب هموطنان به این فاجعه است. از دعوا و دست به یقه شدن سر مبانی اعتقادی بگیر تا درست کردن انواع شایعه های عجیب و غریب. انگار که خود این واقعه به اندازه کافی عظیم و دردناک نبوده که حالا باید براش ابعاد عجیب و غریبتری جور کرد!
بحث دیگه هم تعیین مقصر حادثه است. من کاری به این حرفهایی که زده می شه ندارم. اینکه آفریقایی ها نظم ناپذیرند یا اینکه ایرانی ها هل می دهند و بی نظم حرکت می کنند. این زوار که دفعه اول نبوده که اونجا می رفتند. حتما عیبی توی مدیریت امسال وجود داشته که این اتفاقات افتاده.
امیدوارم این اتفاقات دیگه تکرار نشه و خدا به بازمانده هاشون صبر بده.