بازگشت ناموفق به سریال بینی

خوب,
یه گندی زدم که هنوز خودم مطمئن نیستم از کجا سرچشمه می‌گیره. 
یه مدتی بود خیلی احساس حوصله سر رفتگی داشتم و دلم یه فیلم یا سریال درست و حسابی می‌خواست که فعلا نه تلویزیون نه سایت‌های ایرانی چیزی نداشتند. فکر کردم که بعد از بیشتر از ده سال برگردم به عادت فیلم و سریال خارجی دیدن. البته ده سال خیلی دقیق نیست چون یادمه که پسرک  که دو سه سالش بود بیگ‌بنگ تئوری را می‌دیدم و تا همین دو سه سال پیش هم تفریحی یه سری از قسمت‌های فرندز را. یه مدتی هم یه سریال امریکایی آبکی را از روی فیلیمو به پیشنهاد همکارم دیدم (When calls the heart) که چندان چنگی به دل نمی‌زد و نصفه‌کاره ولش کردم. اما خوب به صورت منظم و جدی چیزی ندیده بودم. یه خورده هم با هدف تقویت اسپیکینگ البته.
خوب چی دیدم؟ Prison Break. شاید بیشتر از 15 سال بود که من این سریال را روی یه هارد داشتم که داداشم از دوستش گرفته بود و چند بار هم سعی کردم شروع کنم به دیدن که چون کیفیت فایلها خیلی پایین بود هی جذبش نشدم. دو بار قسمت اولش دیده بودم و نشده بود برم قسمت های بعدی.
شروع کردم از روی فیلیمو دیدن که خدا رو شکر زبان اصلی گذاشته با زیرنویس و جاهایی هم که حس می‌کردم سانسور شده و داستان را تحت تاثیر قرار می‌ده هم رفتم سراغ هاردم!‌ :) 
و خوب سریال بسیار هیجان انگیزه! درسته که مال 20 سال پیشه تقریبا و خوب سوتی و فیلم هندی بازی هم توش زیاد داره, ولی بسیار هیجان انگیزه و آدم را درگیر می‌کنه. بعد حالا من نهایت نهایتش روزی یک ساعت وقت خالی دارم که بتونم مثلا یه قسمت در روز ببینم ( به غیر از روزها تعطیل که در خدمت خانواده‌ام) و خوب هی دلم می‌خواد بیشتر ببینم. از هر فرصت ممکن استفاده می‌کنم. توی اتوبوس به سمت محل کار. شب وقتی همه خوابیدند و ...
نتیجه چی شد؟ شدیدا سطح استرسم رفته بالا. خوابم به هم ریخته! مودم اومده پایین و سطح تحملم هم همین طور! به طوری که دو شب گذشته مجبور شدم آرامبخش بخورم. هی دارم بررسی می‌کنم که چه مرگم شده دقیقا! یعنی بدنم کشش تحمل هیجان یه سریال شخمی را هم نداره؟! یا اینکه به خاطر اینکه به اندازه‌ای که دلم می‌خواد نمی‌تونم برای خودم وقت بگذارم عصبی می‌شم؟ بعد تازه یه سرزنشگر درون هم هست که می‌گه این وقتی را که مثل خرس می‌خوابی فیلم می‌بینی پاشو ورزش کن!
خوب حالا آدم عاقل وقتی می‌بینه این موضوع داره اذیتش می‌کنه طبعا باید بیخیال ماجرا بشه. اما من دارم تمام تلاشم را می‌کنم که هر جور شده وقت جور کنم که زودتر سریال را تمام کنم. 
چیزی که برام مهمه اینه که ببینم ایراد کار از کجاست؟ یعنی اینقدر گنجایش روانی‌ام کم شده که یه همچین هیجان یا به‌هم ریختگی سادگی را نمی‌تونم تحمل کنم؟ و اینکه وقتی این سریال را تموم کردم دیگه بیخیالش بشم یا ادامه بدم؟ این مورد هم باید در نظر بگیرم که فیلم و سریال و کتاب همیشه برای من یه ابزار آرام‌سازی بوده. چرا این بار درست عمل نکرده؟! شایدم فقط باید سیتکام ببینم با این اعصابم.
لازمه بگم که چون دلم می‌خواد زبان اصلی ببینم و دوبله نشده, نمی‌تونم تبدیلش کنم به یه تفریح خانوادگی. کلا اصلا هیچ علاقه‌ای به دیدن فیلم خارجی دوبله شده ندارم. 90 درصد جذابیت فیلم و سریال خارجی برام به زبان اصلی گوش دادنشه. 
می‌دونم خیلی دغدغه‌های سطحی مسخره‌ای به نظر میاد اما الان واقعا ذهنم مشغول این ماجراست و دلم می‌خواست اینجا ثبتش کنم.